Στο νέο βιβλίο της Αγγελικής Πεχλιβάνη, η ποιήτρια-Περσεφόνη αναζητά τη Δήμητρά της

Η Αγγελική Πεχλιβάνη γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Είναι απόφοιτος του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και εργάζεται ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια με εισηγήσεις για τη λογοτεχνία και έχει δημοσιεύσει φιλολογικά κείμενα και ποιήματά της σε περιοδικά. Συμμετείχε στο βιβλίο Η δημιουργική γραφή στο σχολείο (Μεταίχμιο 2015) σε επιμέλεια της Σοφίας Νικολαΐδου. Η ποιητική συλλογή της Πεζή οχούμενη (Κίχλη 2018) συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα των βραβείων Jean Moréas, του περιοδικού Ο Αναγνώστης και των βιβλιοπωλείων Public. Τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε η συλλογή της From Russia with Love (s@mizdat) και, σε συνεργασία με τον Τριαντάφυλλο Η. Κωτόπουλο, η μονογραφία Μίμης Σουλιώτης. Ο ποιητής των στιγμών και των λέξεων (Gutenberg).

“Οι Γάτες του τρίτου και άλλοι ζωντανοί” είναι το τρίτο ποιητικό βιβλίο της Αγγελικής Πεχλιβάνη μετά το Πεζή οχούμενη (2018) και το “From Russia with love”. Στο τρίτο βιβλίο της η Πεχλιβάνη βαθαίνει και προεκτείνει κατακτήσεις των προηγούμενων, εκλεπτύνει τους εκφραστικούς τρόπους της και δομεί με αρχιτεκτονική σοφία το νέο βιβλίο της. Οι ρίζες του βιβλίου εντοπίζονται στο ημερολόγιο πένθους του Ρολάν Μπαρτ στο οποίο, ο γνωστός σημειολόγος του πολιτισμού και της λογοτεχνίας, εκφράζει το πένθος για το θάνατο της μητέρας του υπό τη μορφή ημερολογιακών καταχωρίσεων. Η Πεχλιβάνη στο νέο της βιβλίο θεματοποιεί το πένθος και την απώλεια για τη χαμένη μητέρα της με τρόπο συγκινητικό χωρίς να περιέρχεται στιγμή σε εύκολες λύσεις μιας άκρατης συναισθηματολογίας και αυτοοικτιρμού.
(Δούρβας Αργύριος)

Στη νέα της ποιητική συλλογή η Αγγελική Πεχλιβάνη καταθέτει μια σειρά ποιημάτων στα οποία καταγράφονται, με ιδιαίτερη θέρμη, λυρισμό αλλά και ακρίβεια, οι ψυχικές μεταπτώσεις, οι εσωτερικές συνειδητοποιήσεις και οι υπαρξιακές μεταβάσεις στις οποίες οδηγεί ο θάνατος της μητέρας. Στα ποιήματα του βιβλίου παρακολουθούμε την ποιήτρια-Περσεφόνη να αναζητά τη Δήμητρά της, να της μιλά απεγνωσμένα, να προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις νέες ισορροπίες της γης. Αυτή τη φορά ο μύθος είναι αντεστραμμένος, αφού η Περσεφόνη έχει μείνει μόνη στον κόσμο του ήλιου, βλέπει τις εποχές να περνούν και καλεί τη μητέρα, που έχει χαθεί σε έναν κόσμο δυσπρόσιτο και σκοτεινό, να δώσει τα σημάδια της.
(Αννα Γρίβα)